Erfpacht
Volgens de wet is erfpacht een zakelijk recht dat de erfpachter de bevoegdheid geeft om de onroerende zaak van een ander te houden en te gebruiken. Dit houdt dus in dat erfpacht ervoor zorgt dat een ander dan de eigenaar de onroerende zaak onder zich mag hebben én deze mag gebruiken (waaronder bebouwen, het gebouwde huis bewonen et cetera).
Wanneer er sprake is van erfpacht, kan in de akte van vestiging een canon worden opgenomen. Een erfpacht-canon houdt in dat de erfpachter aan de eigenaar op terugkerende tijdstippen een geldsom moet betalen.
Ten slotte verdient het hier specifiek aandacht dat er kan worden afgeweken van de meeste wettelijke bepalingen over erfpacht. Staat er in de akte van vestiging een tegenstrijdige bepaling, dan geldt die meestal.
De erfpachter is verplicht om de eventuele canon te betalen, maar heeft nog meer verplichtingen. Zo mag hij zonder toestemming van de eigenaar geen andere bestemming aan de zaak geven of in strijd met de bestemming handelen.
Daarnaast is de erfpachter verplicht om herstellingen te verrichten en lasten te dragen die te maken hebben met de verpachte zaak. Dit geldt voor zowel de gewone herstellingen en lasten als om buitengewone herstellingen en lasten. Wanneer buitengewone herstellingen nodig zijn moet hij de eigenaar van de zaak inlichten en hem de mogelijkheid geven deze herstellingen te verrichten. De eigenaar is daartoe niet verplicht!
De erfpachter heeft het hetzelfde genot als de eigenaar zou hebben. Zo zijn vruchten die tijdens de duur der erfpacht zijn afgescheiden of opeisbaar zijn geworden (denk bijvoorbeeld aan huurinkomsten) voor de erfpachter. Voordelen van onroerende aard komen toe aan de eigenaar.
De erfpachter mag de zaak waarop het erfpacht rust wederom verpachten aan iemand anders. Uiteraard kan hij daarbij niet meer bevoegdheden doorgeven aan de ondererfpachter dan dat hij zelf had. Bij het einde van de erfpacht, gaat ook de ondererfpacht teniet. Ook mag de erfpachter de onroerende zaak verhuren aan een derde.
Ten slotte heeft hij de bevoegdheid om onder andere gebouwen en beplanting weg te halen die door hemzelf of een voorganger onverplicht zijn aangebracht. Vaak kan dit overigens niet, omdat in de akte van vestiging van de erfpacht is opgenomen dat het bebouwen van een bepaald stuk grond verplicht is.
